-
1 wybi|ć
pf — wybi|jać impf (wybiję — wybijam) Ⅰ vt 1. (spowodować wypadnięcie) to smash, to break [okno, szybę]; to dislocate [palec, ramię]; to knock out [ząb]; to poke out [oko]; to knock out [korek z butelki] 2. Sport to knock away, to kick (out) [piłkę] 3. przen. (zakłócić) to disturb- wybić kogoś ze snu to disturb sb’s sleep, to bring sb out of their slumber- wybić kogoś z rytmu to put sb off (their stride)4. (przebić) to make, to knock out- wybić dziurę w ścianie/murze to knock out a hole in the wall5. pot. (wyryć) to inscribe, to imprint 6. (obić) to line [ściany] (czymś with sth); to cover [krzesło, kanapę] (czymś with sth)- pas wybijany ćwiekami a studded belt7. Muz. to beat, to beat out [rytm, takt] 8. (wskazać) [zegar] to strike [godzinę]; [licznik, taksometr] to ring [cenę, sumę]- zegar wybił ósmą the clock struck eight ⇒ bić9 (wycisnąć w metalu) to mint, to strike [medal, monety] ⇒ bić 10 (zabić) to wipe out, to kill off [oddział, bydło, muchy] 11 (zniszczyć gwałtownie) to destroy- grad wybił zboże na polu the hail destroyed the grain in the field12 pot. (przepalić) [urządzenie elektryczne] to blow [korki, bezpieczniki]- pralka wybiła bezpieczniki the washing machine blew the fusesⅡ vi (wydobyć się gwałtownie) [źródełko, woda] to gush out; [studzienka ściekowa] to overflow Ⅲ wybić się — wybijać się 1. (osiągnąć sukcesy) to make a mark, to make a name for oneself 2. (wydobyć się) [rośliny, woda] to push through, to come out 3. Sport (odbić się) to take off■ wybić komuś/sobie coś z głowy pot. to get an idea out of sb’s/one’s head, to knock sth out of sb’s/one’s head- wybić się ze snu to become wide awake- wybiła godzina czegoś książk. the time has come for sth- twoja/moja/jego (ostatnia) godzina wybiła your/my/his time is upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybi|ć
-
2 wytrą|cić
pf — wytrą|cać impf Ⅰ vt 1. (spowodować wypadnięcie) to knock out 2. (wyrwać) to throw [sb] off (z czegoś sth) [snu]- wytrącić kogoś z równowagi to rattle sb’s cage przen., pot.3. Chem. (wyodrębnić składniki) to precipitate Ⅱ wytrącić się — wytrącać się Chem. to precipitate■ wytrącić komuś argumenty a. broń z ręki to take the wind out of sb’s sailsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrą|cić
См. также в других словарях:
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
wysadzić — dk VIa, wysadzićdzę, wysadzićdzisz, wysadzićsadź, wysadzićdził, wysadzićdzony wysadzać ndk I, wysadzićam, wysadzićasz, wysadzićają, wysadzićaj, wysadzićał, wysadzićany 1. «dowiózłszy kogoś środkiem lokomocji do pewnego miejsca dać, pozwolić,… … Słownik języka polskiego
